Ne yedim?
Şiş
Künefe
Adından da anlaşılacağı gibi bir ciğerci burası.Hemen vitrinin önündeki taze yeşillikler ve kırmızı domatesler insanı içeriye davet etse de,sakatat sevmeyen biri olarak daha önce önünden geçmiş lakin içeri girmemiştim.Arkadaşımdan içeride kuzu şiş yapıldığını duyar duymaz rotamızı değiştirip içeri girdik.(çıkarken gördüm ki insanlar sıra beklemekte,biz şanslı günümüzdeymişiz ki sıra beklemedik)
Masaya oturur oturmaz ilk sorulan soru :" et mi? ciğer mi? Biz tercihimizi etten yana kullanıp beklemeye başladık.Sırayla tabak tabak yeşillikler gelmeye başladı ; taze soğan, taze nane, roka, közde pişirilmiş domates, biber, soğan, ezme, maydanoz..Ardından da bi tabak tepeleme lavaş ve nihayetinde şişler..Bir yandan yeşilliklere gömülüp bir yandan da lavaşın içine sıcacık şişleri sıyırıp bir güzel mideye indirdik.Bir egeli olarak uzun zamandır bu kadar yeşilliği bir arada görmemiştim. Şişler daha bitmeden lavaşa ve şişlere ekler geldi.Yedikçe karnımla sofra arasında mesafe azalmaya başladı ve üstüme bir rehavet çöktü.
Çaylarımızı yudumlayıp buradan nasıl kalkacağımızı düşünürken garsondan gelen "künefe de alır mıydınız?" sorusuna hayır diyemedik. Hafif , bir şerbet havuzunda yüzen sıcacık künefenin peyniri de gayet lezzetliydi.
Geriye onca lezzetli yemekten sonra uzun bir yürüyüşe çıkmak için merdivenlerden gayet ağır adımlarla dikkatlice inmek kalıyor.
